Furðuleg frétt

Ég er ekkert hissa á þessu, íslenska skattakerfið býður upp á þetta. 

Voru ekki "flestir" þeir sem eru ríkastir eru að telja fram "reiknað endurgjald"  sem er varla á við lægstu launin? 

Arðinn má ekki nota í þetta?  Eru ekki mestu tekjurnar hjá þessum "auðugu" fjölskyldum "arður"? 

Eigum við öll að vorkenna þessum auðmönnum/konum? 

Er það tilgangur fréttarinnar? 

Maður spyr sig...

59 áttu ekki fyrir auðlegðarskatti

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 11.6.2012 kl. 00:39]

já vantar lausafé,eða hvað? Það eru víða erfiðeikar.

[Kristinn Magnússon, 11.6.2012 kl. 00:59]

Eignir gefa ekki allar arð. Landareign gefur t.a.m. ekki arð. Hús gefur ekki arð. Svona mætti lengi telja.

Það er furðulegt að gefa sér, að allir sem eigi eignir yfir 75/100 milljónum hafi lausafé til að greiða svona skatt. Það þarf ekki að vera að fólk hafi miklar tekjur þó það eigi dýra eign.

Tökum sem dæmi lífeyrisþega, sem býr enn í húsinu sem tók hann alla ævina að koma sér upp. Hefur haft tök á því hingað til að búa í því, en nú kemur skattur sem er svo mikill að árstekjurnar duga ekki einu sinni til að greiða þennan einstaka skatt. Hvað þá öll útgjöld sem fyrir voru.

Eðlilegra væri að skattleggja arð, tekjur, whatever. Eða er það bara slæmt yfirhöfuð ef fólk á eign?

[Púkinn, 11.6.2012 kl. 10:37]

Tökum annað dæmi:

Einstaklingur á og rekur lítið fyrirtæki.  Fyrirtækið er ágætlega statt, skuldlaust, með nokkur hundruð milljónir í eigið fé, aðallega í húsnæði, en reksturinn er rétt í kringum núllið.

Viðkomandi hefur aldrei greitt sér arð úr fyrirtækinu, aldrei farið í neinar "2007"fjármálakúnstir og einu tekjur hans eru launin úr fyrirtækinu.

Viðkomandi þarf hins vegar að borga stóreignaskatt af þessari eign - og sá skattur er bónokkuð hærri en heildartekjur viðkomandi.

Er þetta sanngjarnt?

Hvað á viðkomandi að gera?  Fækka sttarfsmönnum til að geta hækkað sín eigin laun til að eiga fyrir sköttum?  Skuldsetja fyrirtækið til að geta borgað sér arð?  Selja fyrirtækið og koma sér úr landi?

[Jón Óskarsson, 11.6.2012 kl. 16:26]

Þessi skattur er hinn nýji "ekknaskattur" sem áður hafði sem betur fer verið aflagður.   Þeim á eftir að fjölga sem ekki eiga fyrir þessum skatti.  Hugsunin á bak við skattstofninn er röng og óréttlæti mikið varðandi einstaklinga eða hjón.   Núverandi ríkisstjórn hefur unnið gegn sambúðarforminu skattalega, bæði hvað varðar þennan skatt sem og staðgreiðsluna en sé annað hjóna mikið tekjuhærra þá jafnast skatturinn ekki milli þeirra nema "að hluta".

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 12.6.2012 kl. 02:31]

Tilgangur minn með þessu bloggi var sá að tala um þá sem lifðu hæst fyrir hrun, þyrlur, einkaþotur, snekkjur og varla nema skúringarkonu laun.  Varla króna í útsvar, þannig að venjulegir launþegar voru/eru að borga fyrir t.d heilbrigðisþjónustu, skólagöngu og þjónustu sveitafélaganna...  Þeir ríkustu eru ekki að taka þátt í kostnaði við þjóðfélagið sem heild...

[Júlíus Björnsson, 12.6.2012 kl. 20:18]

Erlendis eru tekjur flokkaðar eftir eðli: „Salary tax“: USA er alfarið notaður til fjármagna uppsetningu á grunntryggingavelferð [menntun, framfærslu án tilliti til aldurs] og grunntryggingarheilbrigði. Erlendis eru notuð orð líka ein Sundsskatt, helbredsbidrag.

Hér áður var talað um laun til hins opinbera fyrir endurveitta þjónustu til einstaklinga og talað um launaskatt á starfsmannkaupsveltu. Söluskattar á söluveltu lögaðila, og fá þeir endurgreitt í formi þjónustu eftir eðli geira í samræmi.

Í Svíþjóð og Danmörku má ekki leggja launtengd gjöld á lögaðila og þess vegna er sýnd launskattprósenta í samanburði við þá Íslensku lægri, en ef rétt er borið saman.Þ.e. er að skoða hvað lögaðili verður að leggja á útborgað kaup allra starfsmanna í samburðar ríkjum.

Svíar og USA taka hlutafallslega jafnt í launaskatt af öllum starfsmönnum. USA lætur lögaðila borga sömu hlutfallslega jöfnu upphæð á móti í eigin nafni.

Það gildir í Svíþjóð að leggja verður um 53,74% á allt kaup til að taka 30% til baka [þá bara af starfsmönnum.

Í USA er lagt um 2 x 18,2%= 36,4% á allt kaup til að taka 2 x 15,4%= 30,8% til baka.

Í þýskalandi, Danmörku og Svíþjóð [búin að fá það staðfest] er talað um árangurtengdan tekjuauka þegar heildarkaup fer upp fyrir 8.000.000 kr. Ísl. í árstekjur. [Flest millistéttarstörf eru skilgreind með tilliti til tíma og handverka]. Þetta þá kallast neðra tekjuskattsþrep hér. Auðlegðar þrepið er ekki lengur notað í Danmörku, en miðað við árangur sem fer yfir um 10.000.000 kr. á ári í Svíþjóð og Þýskalndi.

30% sem allir borga af heildar útborguðu kaupi í Svíþjóð fara í velferðargrunn uppsetninguna, þar þarf engu Lilju til að leita að þessum tekjum hingað til. Árangurstengdi tekjuauki fer í heilbrigðtryggingar.

Í USA fer um 81% af 2 x 15,4%[heildarlaunanna] eða 2 x 12,5% í velferðina[ m.a. verðtryggðar skólamáltíðir til allra barna] og 19% af 2 x 15,4% [30,8% ] eða 2 x 2,9% [5,45%] í grunn heilbrigðistryggingar.  [Vsk. heilbrigðis geiri USA fær stórar upphæðir af söluskatti til baka á hverju ári.

Hvert fara um 60% til 100% sem leggjast á Íslenska starfsmenn og lögaðila?

Árangur prósenta í Svíþjóð og Þýslandi og Danmörku veldur veldisvísislegum vexti prósentunnar sem notuð er til að taka af síðar.

Í Svíþjóð er greiddar 30% af öllu kaupi undir 8.000.000 kr. við 10.000.000 kr. eru borgaðar um 36% af , við 100.000.000 kr. eru teknar um 53% af .

Í Danmörku þá er aldrei tekið meira en 53% af. Enda virkilega fáir Danir sem gefa upp 100.000.000 kr. árstekjur, í dag.

Hér eru bókhaldsleg fífl sem ráða ferðinni frá 1918 , lágkúrleg fjármálmenntun í öllum deildu æðstu mennta stofnanna hér . Hér er búið búa til sértækan orðaforða [hugtök með ófullnægjandi skilgreiningum á bak við sig] til að sumir geti hreint beint lifað á 80% þjóðarinnar á því sem mætti kalla upphefðar atvinnuleysisbætur toppa í ekki raun. vsk. geirum.

Skattheimta hér í dag er vegna þess að bak við tjöldin er búið að semja um að borga „Icesave“ með lágu vöruviðskipta gengi. Kröfuhafar lándrottnar seljenda hér eru líka lánendur kaupendanna heima hjá sér.  Lágt gengi tryggir skil þrotabúa , ásamt als konar eignar tilfærslum sem þykja sjálfsagðar hér ef þær einskorðast við 80% hluta þjóðarinnar.

Grunn lífeyrissjóða tryggingar í flestum ríkjum eru föst prósenta af heildar launskatti of eða  að meðal 30 ára rauntekjum ríkja. USA gefur upp 4,0% af PPP, raunvirði fyrir skatta og vexti að öllu sem er söluskattskylt.   Fasteignaverð heimila  launþega endurspeglast að raunkaupmætti þeirra  allstaðar til lengri tíma litið.    

Þegar litið er 30 ár fram í tíma þá fara Borgar EU að hafa áhyggjur af að greiða út lífeyri í framtíðinni .  Vegna þess að raunvirði sölu í EU dregst saman vegna minna framboðs sem hefur fræðst út fyrir Vesturlönd til jöfnunar lífskjara alla launþega heimsins . Lið sem starfar ekki í EU  verslar hinsvegar meira en það sem er upptekið allan daginn.  Til lengri tíma litið er nauðsynlegt að skerða raunvirði útborgaðs lífeyris þar, aðalatriðið er að minna raunvirðið lífeyris, orkunotkun fer minnkandi, betri nýtingin er í gangi og liðið er venjast á velja magn frekar en gæði.  Þjóðverjar fækka sínum eftirspurnarneytendum um 1,0% á hverju ári síðustu  5 ár.  Til að þeir sem eftir eru finni ekki eins fyrir samdrættinum. Eldri borgar eru hliðstætt samkynhneigðum bestu viðskipta vinir á hávirðisaukavöru: þess vegna alls ekki vanda mál í Þýskalandi þar njóta þeir góðs uppeldis og eru ernir viðskiptavinir til dauðadags. Verðtygging erlendis er með að velta vsk. eingöngu á heimmarkaði. Því fleiri því betra.  

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 15.6.2012 kl. 01:55]

Takk fyrir þína útskýringu Júlíus :)