huxa

12.9.2008 | 02:42

Öldin sem leið

Ég er búin að vera að skoða bókina öldin sem leið í kvöld, bókin er um minnisverð tíðindi 1801-1860 og er skemmtileg lesning bókin er tekin saman af Gils Guðmundssyni. Hér er smá dæmi úr bókinni. Aðvörun.

Hér með aðvarast menn alvarlega um að ríða ekki geyst eða ógætilega á götum hér niðri í bænum eða á veginum næst honum, og munu þeir, sem gera sig seka í slíkri reið, verða kallaðir fyrir lögreglurétt og lögsóttir til sekta og málskostnaðar.

Skrifstofa bæjarfógeta í Rvík,

2. júlí 1856

V. Finsen

Svo er hér vísa eftir Skáld-Rósu frá árinu 1855

Augað snart er tárum tært,

tryggð í partast mola.

Mitt er hjartað sárum sært,

svik er hart að þola.

Ein sem er að lesa Öldin sem leið.

Flokkur: Dægurmál | Facebook

Athugasemdir

Svo Auglýsing.

Sigríður Bjarnadóttir hér í bænum hefur þann 10. dag þ.m bréflega sagt upp og svikið trúlofunarmann sinn, vandaðann og efnilegan mann, sem hún hefur verið trúlofuð í tvö ár, án þess að færa nokkuð til, er hún gæfi honum að sök. Hefur hún með þeirri aðferð sýnt, hvað karlmennirnir mega framvegis byggja upp á trúmennsku hennar.

Þjóðólfur.

Vá konan er dæmd án dóms og laga!!!

Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 12.9.2008 kl. 02:52

Hey ég er einmitt að lesa 1301-1400 og finnst sko bara gaman að þessu. Skemmtilega sett upp og fróðlegt lestrar. Og eins og þú bendir á þá er margt sem á þessum tíma þótti hið alvarlegasta mál en okkur finnst bara vera truflaðslega fyndið.

Takk annars fyrir ofboðslega falleg orð í minn garð Jóna mín. Eins fáránlega og það kann að hljóma, þá finnst mér bloggið mitt ekki fullklárað fyrr en þú ert búin að kvitta