Fjársvelti íslenska heilbrigðiskerfisins.

Veldur því að ráðherrar fyrrverandi stjórnar sækja lækningu til útlanda?  Getur þetta verið staðreynd?  Hversvegna er ekki til svona speglunartæki hérna á Íslandi?  Til þess að gera svona aðgerðir?  Hvort er hagkvæmara að senda fólk til útlanda í svona aðgerðir eða kaupa tækið sem notað er?  Eigum við ekki hæfa lækna sem geta framkvæmt svona aðgerðir, ef tækin væru til?  Þetta eru margar spurningar, svör óskast.  Annars óska ég Geir góðs bata. 

Aðgerð á Geir heppnaðist vel

Athugasemdir

[Einar Örn Einarsson, 2.2.2009 kl. 16:11]

En það eru ekki til peningar mín kæra

[Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir, 2.2.2009 kl. 16:23]

Fjársvelti Íslenska heilbrigðiskerfisins gerir það að verkum að þú þarft að vera svo helvíti hraust/ur ef þá átt að lifa það af, að þurfa að leggjast inn á sjúkrahús hér á Íslandi. -

Því gefur það auga leið, að læknar senda veika embættismenn frekar erlendis til að leita sér lækninga þar, heldur en að eiga á hættu að  "missa þá" hér vegna ónógs mannafla, eða vegna annarra orsaka af völdum fjársveltis.

Hvernig heldurðu að staðan hefði verið ef Guðlaugi Þór hefði tekist að ganga endanlega af heilbrigðiskerfinu dauðu.

Þökk sé þeim sem náðu að afstýra því. - Ögmundur mun stokka upp forgangsröðunina, og gefa upp á nýtt.

[Jón Aðalsteinn Jónsson, 2.2.2009 kl. 16:48]

Við ættum nú frekar að þakka fyrir það kerfi sem að við höfum heldur en að niða af því skóinn Það sem veldur því að þessar aðgerðir eru ekki gerðar hér er sennilega að árlega greinast 4 til 5 með þennan sjúkdóm og því er einfaldlega hagkvæmara að senda þá út til aðgerða en að eiða takmörkuðu fé Helibrigiðsgeirans í að hafa öll fullkomnustu tæki hér. Síðan þarf ákveðin fjölda aðgerða til að halda fólki í æfingu. Hvaðan á Ögmundur að taka peninga til að stokka upp hvernig á maður sem er formaður þess félags sem að hverfur flesta starfsmenn innan heilbrigðisgeirans að vera trúverðugur sem ráðherra. Við skulum minnast þess að hann vék bara til hliða haldið virkilega að það verði einhver uppstokkun hjá manni sem að ætlar aftur í formennsku hjá starfsmönnum sem að vinna undir ráðuneyti hans.

[Júlíus Björnsson, 2.2.2009 kl. 19:03]

Forgangsröðunin er Fjármmálageiri, Stjórnsýslugeiri, verslunar og þjónustugeiri, Menntageiri, ...

Forgangs röðunin var önnur þó efni hefðu verið minni og að því leyti almenn lífskjör betri.

Það er nóg til af tækjum á Íslandi, biðlistar oftast langir. Þekkust ekki fyrir 30 árum allmennt.

[Gunnar Skúli Ármannsson, 2.2.2009 kl. 22:14]

Sæl, við sjaldgæfa eða mjög flóknar aðgerðir er augljós kostur að senda sjúklinga til útlanda. Það er mikið öryggi fyrir sjúklinginn að viðkomandi starfsmenn geri einhvern lágmarksfjölda á ári af viðkomandi aðgerðum. Á Íslandi tekst það ekki alltaf vegna fámennis. Meginreglan er sú að sjúklingurinn njóti alltaf vafans. Þannig er það nú bara.

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 3.2.2009 kl. 01:01]

Takk fyrir margvísleg og fróðleg svör

[Hólmdís Hjartardóttir, 3.2.2009 kl. 02:49]

Tek undir með Gunnari Skúla

[Júlíus Björnsson, 3.2.2009 kl. 10:56]

Gunnar Skúli bendir réttilega á að við mjög flóknar og sértækar aðgerðir skiptir öll máli að farmkvæmdar aðilar séu í æfingu og sem betur fer eru ekki margir Íslendinga í sporum Ingibjargar og Geirs á hverju ári. Svo getur líka oft verið ódýrrar að sækja þjónustu til útlanda en að fjárfesta í aðstöðu hér á landi sem ekki er hægt að starfræka nema hluta úr ári og krefst mikillar færni hvað varðar nákvæmi í sértækum aðgerðum.